هوالمحبوب

روح الله موسوی خمینی با خود می‌اندیشید:

چـ ه بسیار سخنان که نـاگفتـ ه می‌مانـد٬
چـرا کـ ه آنها را به‌هنگام نگفتـ ه‌ایـم.

چـ ه بسیار لبخندها کـ ه یک روز می‌بایست به چشمـانِ مُلتمس کودکی پیشکش کنیم٬
کـ ه نکردیـم و خشکیـد…برای ابَـد.

چـ ه بَسا گریـ ه‌های به‌هنگام.

چـ ه بَسا فریـادهـای اعتـراض به‌هنگام.

چـ ه بَسا رزم‌هـای به‌هنگام.

چـ ه بَسا به‌هنگام ها کـ ه بی‌هنگام شد٬
و دیگـر بـ ه کار نیامـد و پوسید٬و غبـار شد
و در نبشِ قبر گذشتـ ه ها نیـز استخوان‌های پوک آن یافتـ ه نشد که نشد؛
اما حسرتش ماند که ماند.

دیر نباید کرد

این کـاروان٬ معطّلِ من و تو نخـواهـد شُد…

از کتاب : سه دیدار با مردی که از فراسوی باور ما می آمد
براساس داستان زندگی امام خمینی(ره)

اثر بسیار زیبای نادر ابراهیمی

امام خامنه ای:

لحظه‌ها را باید شناخت.

اگر چنانچه انسان وقت‌شناس نباشد

نداند کدام کار را در کجا باید انجام داد،ممکن است خطاهای بزرگی از انسان سر بزند.

بیانات در تاریخ ۱۳۸۹/۰۸/۰۲